- Μωαβίτες
- Αρχαίος λαός εγκαταστημένος στο έδαφος του Μωάβ, ανατολικά της Νεκράς Θάλασσας. Συγγενείς από εθνολογική και γλωσσολογική άποψη με τους Εβραίους, ήρθαν σε σύγκρουση μ’ αυτούς από την εποχή της κατάκτησης της Παλαιστίνης: περίφημο είναι το βιβλικό επεισόδιο (Αριθμοί, κβ’ - κδ’) του Μωαβίτη μάντη Βαλαάμ, ο οποίος, ενώ είχε κληθεί από το βασιλιά Βαλάκ για να καταραστεί τους Εβραίους, εμπνεύστηκε από τον Θεό να τους ευλογήσει. Η Βίβλος θεωρεί το Μωάβ και τον Αμμών - οι οποίοι γεννήθηκαν από την αιμομικτική σχέση του Λωτ με τις κόρες του - γενάρχες των Μ. και των Αμμωνιτών, λαού συγγενούς προς αυτούς ως προς την καταγωγή και τις θρησκευτικές δοξασίες και συχνά σύμμαχό τους στον αγώνα κατά των Εβραίων. Κύρια θεότητα των Μ. ήταν ο Χεμώς (Χαμώς), τον οποίον τιμούσαν με θυσίες καταδίκων. Οι M., που υποτάχτηκαν από τον Δαβίδ, απέκτησαν προσωρινά την αυτονομία τους με το μεγάλο βασιλιά Μησά (9ος αι. π.Χ.) και, ύστερα από την καταστροφή του βασιλείου του Ισραήλ από το Ναβουχοδονόσορα, αφομοιώθηκαν προοδευτικά με τους Ναβαταίους και τους Άραβες.
Εικόνα από μουσουλμανικό χειρόγραφο, στην οποία εμφανίζεται ο προφήτης Μωάμεθ σε νεαρή ηλικία, μεταξύ βοσκών και καμηλιέρηδων, πριν ακόμα αρχίσει τα κηρύγματά του.
Εικόνα από μουσουλμανικό χειρόγραφο, στην οποία ο προφήτης Μωάμεθ συζητά με τον έμπιστό του Άμπου Μπακρ τον τρόπο δραπέτευσής του στη Μεδίνα? η γυναίκα που αρμέγει είναι η σύζυγος του προφήτη.
Dictionary of Greek. 2013.